Σήμερα ήρθαν τα χιόνια για δεύτερη φορά. Την περασμένη Τρίτη ξεκίνησε να χιονίζει και δεν άργησε να το στρώσει. Επειδή θα έλειπα για την Πρωτοχρονιά, φρόντισα να βάλω έναν θερμοστάτη με χρονοδιακόπτη, ώστε να ανοίγει τακτικά για να μην πέσει υπερβολικά η θερμοκρασία του νερού. Σκέπασα τη λιμνούλα με ένα νάιλον, το σφήνωσα και το στερέωσα με...μανταλάκια και έδεσα με σύρμα από πάνω, στο κάγκελο, μία ξύλινη πέργκολα και την κάλυψα με νάιλον που έδεσα στο ξύλο με σύρμα, για επιπλέον προστασία.
 |
| Η λιμνούλα...τσαντήρι! |
Όταν επέστρεψα μετά από 3 μέρες, στο κέντρο είχε κάνει μία γούβα με παγωμένο νερό (μάλλον ήταν χιόνι που έλιωσε) και τα ψάρια ήταν μαζεμένα στον πάτο και ακίνητα. Έριξα το νερό, τακτοποίησα το νάιλον και ρύθμισα τον θερμοστάτη να ανάβει πιο συχνά. Έπειτα έβαλα ένα κομμάτι φελιζόλ για... καπάκι και από πάνω το νάιλον. Πως δεν το είχα σκεφτεί νωρίτερα με το φελιζόλ, ούτε γούβα θα έκανε και θα βοηθούσε να μην πέσει πολύ η θερμοκρασία του νερού.
 |
| Η λιμνούλα...παράγκα! |
Όσο η θερμοκρασία του νερού ήταν κάτω από τους 10 βαθμούς, δεν τάιζα τα χρυσόψαρα. Μόλις χτες, που βελτιώθηκε ο καιρός και η θερμοκρασία του νερού πήγε στους 13 βαθμούς, τα τάισα. Το ίδιο και σήμερα το πρωί, τώρα πάλι έχει νηστεία, όσο έχουμε χιόνια. Πάντως με το φελιζόλ και τον θερμοστάτη τα ψάρια είναι άνετα. Τα χρυσόψαρα είναι κρύου νερού, που σημαίνει ότι αντέχουν χαμηλές θερμοκρασίες, αλλά τα δικά μου είναι από πατέρα common και μάνα oranda red cap, οπότε ενδέχεται να έχουν λιγότερες αντοχές στο κρύο από τα "καθαρόαιμα" common.
 |
Η λιμνούλα μετά τα χιόνια.
Τα χρυσόψαρα έχουν μαζευτεί κοντά στον θερμοστάτη. |
