Μιας και απέκτησα μία μικρή εμπειρία, θέλοντας και μη, θα καταγράψω όσα έμαθα και συνεχίζω να μαθαίνω για το ζευγάρωμα των χρυσόψαρων. Αγόρασα κι ένα βιβλίο για τα χρυσόψαρα!
Τα χρυσόψαρα ζευγαρώνουν την άνοιξη, όταν η θερμοκρασία ανεβαίνει και η τροφή αυξάνεται. Στην δική μου περίπτωση τα χρυσόψαρα ξεκίνησαν να ζευγαρώνουν νωρίς, από τον Φεβρουάριο, αλλά είναι σε ενυδρείο μέσα στο σπίτι και όχι σε λίμνη έξω στον κήπο. Το αρσενικό όταν είναι έτοιμο για να ζευγαρώσει βγάζει κάτι άσπρα στίγματα στα βράγχια και στο κεφάλι.
Το θηλυκό φουσκώνει στην κοιλιά γιατί δημιουργούνται τα αυγά που θα γεννήσει. Είναι καλό στην περίοδο της αναπαραγωγής να ταΐζουμε τα ψάρια με τροφές πλούσιες σε πρωτεΐνες.
Και αρχίζει το κυνηγητό. Το αρσενικό κυνηγά το θηλυκό και το πιέζει στην κοιλιά για να βγάλει τα αυγά.
Μπορεί να περάσουν ώρες με κυνηγητό ή κρυμμένα στα φυτά όπου ο αρσενικός φαίνεται σαν να τη χτυπάει, στην πραγματικότητα όμως τη βοηθάει να γεννήσει.
Τα αυγά κολλάνε στα φυτά, στα ξύλα και όπου αλλού βρουν και το αρσενικό ρίχνει δίπλα τους το σπέρμα του και τα γονιμοποιεί. Κάποιος που επιδιώκει την αναπαραγωγή μπορεί να χρησιμοποιήσει ένα breeding mop για να μπορεί να μεταφέρει εύκολα τα αυγά εκτός ενυδρείου. Αλλιώς τα χρυσόψαρα θα φάνε τα αυγά και θα κυνηγήσουν για να φάνε και τους γόνους. Εγώ μάζεψα περίπου 7 αυγά και τα έβαλα σε ένα δοχείο 30 λίτρων με ένα μικρό φίλτρο με μπόλι από το ενυδρείο, για να έχω βιολογία, με μία αεραντλία για να έχω οξυγόνωση του νερού, ένα θερμοστάτη για να ρυθμίσω την θερμοκρασία κι ένα θερμόμετρο για να την ελέγχω.
Δεν γονιμοποιούνται όλα τα αυγά. Κάποια μπορεί να πιάσουν μύκητες, γι'αυτό βάζουμε στο νερό μπλε μεθυλένιο, για να το απολυμάνουμε. Εγώ έβαλα Esha 2000 για 3 μέρες, το οποίο επίσης προλαμβάνει τον μύκητα στα αυγά. Αν ένα αυγό πιάσει μύκητα, είναι σα να έχει βαμβάκι ή λευκή γλίτσα και πρέπει να το απομακρύνουμε για να μην κολλήσουν και τα υπόλοιπα. Τα αυγά όταν γονιμοποιηθούν παύουν να έχουν αυτό το άσπρο χρώμα και σιγά σιγά διακρίνεται το νεογνό μέσα τους.
Τα αυγά μπορούν να γονιμοποιηθούν μέσα σε 5-8 μέρες, ανάλογα με τη θερμοκρασία. Αν η θερμοκρασία είναι κάτω από 21 βαθμούς τότε αργεί η επώαση και υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να πιάσουν μύκητες. Όταν οι γόνοι σκάσουν από το αυγό έχουν αρχικά πάνω τους κολλημένο τον λεκιθικό σάκο, από τον οποίο τρέφονται, για λίγες μέρες. Εγώ επειδή δεν μπορούσα να διακρίνω αν τον έχουν ή όχι, άρχισα να τα ταΐζω από την πρώτη στιγμή.
Το τάισμά τους τις πρώτες μέρες είναι πολύ σημαντικό, γιατί μπορεί να πεθάνουν από ασιτία ή να έχουν προβλήματα στο σχηματισμό του σώματός τους. Η ιδανικότερη τροφή είναι η ζωντανή αρτέμια, την οποία ως τώρα δεν κατάφερα να εκκολάψω, αλλά θα το επιχειρήσω σήμερα ή αύριο. Ευτυχώς όμως πήρα μία υγρή τροφή αρτέμιας και μία τροφή τριών σταδίων: πούδρα, κάτι μεταξύ πούδρας και τριμμένης τροφής και τέλος τριμμένη τροφή. Επίσης μπορούμε να τα ταίζουμε με κρόκο αυγού, αλλά θέλει προσοχή να μην μείνει πολύ ώρα μέσα στο νερό και τελικά πάνε από δηλητηρίαση τα καημένα. Θα δω πως ακριβώς το κάνουμε και θα το επιχειρήσω κι εγώ. Γενικά θέλουν τροφές πλούσιες σε πρωτεΐνες, παρόλο που μπορούν να φάνε και άλγη.
Οι γόνοι θέλουν συχνό τάισμα, περίπου κάθε 2 ώρες. Όταν τους ταΐζω κλείνω το φίλτρο και την αεραντλία για να τρώνε ανενόχλητα χωρίς ροή νερού. Κάθε μέρα κάνω μία μικρή αλλαγή νερού περίπου 10% για να φύγει το φάρμακο που είχα βάλει και για να έχουν καλύτερη ποιότητα νερού. Μέχρι τώρα έχω 5 γόνους, αλλά το ζευγάρωμα στο ενυδρείο συνεχίζεται, πριν λίγο είδα καινούρια αυγά. Αυτή τη φορά δε θα τα απομακρύνω, αλλά θα αφήσω αυγά και γόνους στο ενυδρείο και αν τυχόν επιβιώσει κάποιος δυνατός γόνος, έχει καλώς. Ήδη οι 5 γόνοι αν ζήσουν όλοι θα είναι πολλοί, μιας και η λιμνούλα που ετοιμάζω είναι 250 λίτρων.
Τα χρυσόψαρα ζευγαρώνουν την άνοιξη, όταν η θερμοκρασία ανεβαίνει και η τροφή αυξάνεται. Στην δική μου περίπτωση τα χρυσόψαρα ξεκίνησαν να ζευγαρώνουν νωρίς, από τον Φεβρουάριο, αλλά είναι σε ενυδρείο μέσα στο σπίτι και όχι σε λίμνη έξω στον κήπο. Το αρσενικό όταν είναι έτοιμο για να ζευγαρώσει βγάζει κάτι άσπρα στίγματα στα βράγχια και στο κεφάλι.
Και αρχίζει το κυνηγητό. Το αρσενικό κυνηγά το θηλυκό και το πιέζει στην κοιλιά για να βγάλει τα αυγά.
Μπορεί να περάσουν ώρες με κυνηγητό ή κρυμμένα στα φυτά όπου ο αρσενικός φαίνεται σαν να τη χτυπάει, στην πραγματικότητα όμως τη βοηθάει να γεννήσει.
Τα αυγά κολλάνε στα φυτά, στα ξύλα και όπου αλλού βρουν και το αρσενικό ρίχνει δίπλα τους το σπέρμα του και τα γονιμοποιεί. Κάποιος που επιδιώκει την αναπαραγωγή μπορεί να χρησιμοποιήσει ένα breeding mop για να μπορεί να μεταφέρει εύκολα τα αυγά εκτός ενυδρείου. Αλλιώς τα χρυσόψαρα θα φάνε τα αυγά και θα κυνηγήσουν για να φάνε και τους γόνους. Εγώ μάζεψα περίπου 7 αυγά και τα έβαλα σε ένα δοχείο 30 λίτρων με ένα μικρό φίλτρο με μπόλι από το ενυδρείο, για να έχω βιολογία, με μία αεραντλία για να έχω οξυγόνωση του νερού, ένα θερμοστάτη για να ρυθμίσω την θερμοκρασία κι ένα θερμόμετρο για να την ελέγχω.
Δεν γονιμοποιούνται όλα τα αυγά. Κάποια μπορεί να πιάσουν μύκητες, γι'αυτό βάζουμε στο νερό μπλε μεθυλένιο, για να το απολυμάνουμε. Εγώ έβαλα Esha 2000 για 3 μέρες, το οποίο επίσης προλαμβάνει τον μύκητα στα αυγά. Αν ένα αυγό πιάσει μύκητα, είναι σα να έχει βαμβάκι ή λευκή γλίτσα και πρέπει να το απομακρύνουμε για να μην κολλήσουν και τα υπόλοιπα. Τα αυγά όταν γονιμοποιηθούν παύουν να έχουν αυτό το άσπρο χρώμα και σιγά σιγά διακρίνεται το νεογνό μέσα τους.
Τα αυγά μπορούν να γονιμοποιηθούν μέσα σε 5-8 μέρες, ανάλογα με τη θερμοκρασία. Αν η θερμοκρασία είναι κάτω από 21 βαθμούς τότε αργεί η επώαση και υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να πιάσουν μύκητες. Όταν οι γόνοι σκάσουν από το αυγό έχουν αρχικά πάνω τους κολλημένο τον λεκιθικό σάκο, από τον οποίο τρέφονται, για λίγες μέρες. Εγώ επειδή δεν μπορούσα να διακρίνω αν τον έχουν ή όχι, άρχισα να τα ταΐζω από την πρώτη στιγμή.
Το τάισμά τους τις πρώτες μέρες είναι πολύ σημαντικό, γιατί μπορεί να πεθάνουν από ασιτία ή να έχουν προβλήματα στο σχηματισμό του σώματός τους. Η ιδανικότερη τροφή είναι η ζωντανή αρτέμια, την οποία ως τώρα δεν κατάφερα να εκκολάψω, αλλά θα το επιχειρήσω σήμερα ή αύριο. Ευτυχώς όμως πήρα μία υγρή τροφή αρτέμιας και μία τροφή τριών σταδίων: πούδρα, κάτι μεταξύ πούδρας και τριμμένης τροφής και τέλος τριμμένη τροφή. Επίσης μπορούμε να τα ταίζουμε με κρόκο αυγού, αλλά θέλει προσοχή να μην μείνει πολύ ώρα μέσα στο νερό και τελικά πάνε από δηλητηρίαση τα καημένα. Θα δω πως ακριβώς το κάνουμε και θα το επιχειρήσω κι εγώ. Γενικά θέλουν τροφές πλούσιες σε πρωτεΐνες, παρόλο που μπορούν να φάνε και άλγη.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου