Η Δωρίς, η μητέρα των μικρών χρυσόψαρων, εδώ και μερικές μέρες είχε εξαφανιστεί. Ήταν περίπου μία εβδομάδα που την έψαχνα και δεν την έβρισκα πουθενά στη λιμνούλα. Έψαξα μέρα, νύχτα, με φακό, με φυσικό φως, κοίταξα έξω από τη λιμνούλα, στα φυτά, αλλά η ψαρίνα ήταν άφαντη.
 |
| Η Δωρίς, ένα oranda red cap. |
Το πήρα απόφαση ότι είναι νεκρή γιατί λόγω του ζευγαρώματος υπήρχε ο κίνδυνος να πεθάνει από κάποιο δυνατό χτύπημα του αρσενικού ή επειδή θα την είχε στριμώξει πολύ. Από την άλλη με έτρωγε τι το απέγινε το πτώμα της αλλά επειδή δεν το έβρισκα είχα αναπτύξει διάφορες θεωρίες, όπως για παράδειγμα ότι αποσυντέθηκε, ότι την έφαγαν τα άλλα χρυσόψαρα, ότι την έπιασε γάτα ή ακόμα και ότι κάποιος την έκλεψε.
Προχθές το πρωί έτρωγα το πρωινό μου δίπλα στη λιμνούλα και παρατηρούσα τα χρυσόψαρα που έτρωγαν. Κάποια στιγμή βλέπω το πιο μικρό να πηγαίνει σε ένα φυτό που μοιάζει με καλάμια και να μπαίνει αρκετά "μέσα". Σκέφτηκα ότι μπορεί να είναι μέσα στα καλάμια το πτώμα της και γι'αυτό δεν το έβρισκα, αν και πριν λίγες μέρες το είχα μετακινήσει το φυτό και είχα κοιτάξει. Τελειώνω το πρωινό μου, "ανοίγω" τα καλάμια και βλέπω στη μέση το ψαράκι σφηνωμένο ανάποδα, με το κεφάλι προς τα κάτω. "Ορίστε το πτώμα" σκέφτομαι και πάω να το βγάλω. Έτσι όπως πάω να το πιάσω το βλέπω να κουνιέται! Κάνω χώρο ανοίγοντας στα δύο τα καλάμια και το ψαράκι πετάγεται από μέσα. Τι έκπληξη! Τι ευχάριστη έκπληξη! Εγώ το είχα για πεθαμένο και αυτό ζει! Κολύμπησε ζαλισμένη και μετά αφέθηκε σαν το φτερό στον άνεμο. Έπειτα ακίνητη. Τα μάτια της ήταν θολά, το ένα πρησμένο με μύκητες, το χρώμα της ξεθωριασμένο, τα λέπια της χάλια, τα πτερύγια κλειστά και ήταν σε πολύ άσχημη κατάσταση. Ήταν λες και είχε αρχίσει να αποσυντίθεται ενώ ήταν ζωντανή, πραγματικά χάλια.
Παίρνω ένα πλαστικό ενυδρειάκι 5 λίτρων το γεμίζω με νερό από τη λίμνη και την μεταφέρω σε καραντίνα, ώστε αν έχει κάποια μόλυνση να μην την μεταδώσει στα υπόλοιπα. Βάζω αεραντλία για να οξυγονώνει το νερό και ρίχνω Melafix που καταπολεμάει τους μύκητες και βοηθάει στην επούλωση πληγών. Ήταν ξαπλωμένη στον πάτο και ανέπνεε με δυσκολία. Μερικές φορές νόμιζα ότι δεν ανέπνεε καθόλου, πήγαινα κοντά και ευτυχώς έβλεπα τα βράγχια της να ανοιγοκλείνουν με το ζόρι.
 |
| Λίγα λεπτά αφού την βρήκα σε άσχημη κατάσταση. |
Μετά από περίπου δεκαπέντε λεπτά άρχισε να ζωντανεύει. Μέχρι τότε είχα την αγωνία αν τελικά θα ζήσει ή θα πεθάνει. Και όσο σκεφτόμουν ότι τόσες μέρες βρισκόταν εκεί μόνη, αβοήθητη και ανήμπορη, ενώ θα μπορούσα να την βρω και να προλάβω αυτή την ταλαιπωρία που τραβάει το ζωντανό... Αλλά συγκεντρώθηκα στο τι θα κάνω για να την σώσω.
 |
| Σιγά σιγά άρχισε να στέκεται όρθια. |
Της έδωσα ένα φάρμακο ευρέως φάσματος, το Esha 2000, γιατί δεν ήξερα τι μπορεί να είχε πάθει τόσες πολλές μέρες σφηνωμένη στο φυτό. Την τάισα λίγα φυλλαράκια εμποτισμένα με βιταμίνες και έφαγε. Δυσκολευόταν, αλλά είχε όρεξη και πεινούσε πολύ. Προσπαθούσε να κολυμπήσει αλλά δεν είχε καλή ισορροπία.
 |
| Έχει αρχίσει να κολυμπάει ξανά αλλά με δυσκολία. |
Έπειτα ετοίμασα ένα πλαστικό δοχείο 30 λίτρων με μισό νερό βρύσης με αντιχλώριο και μισό νερό από τη λιμνούλα, έβαλα ένα φιλτράκι με βιολογικό υλικό από το ενυδρείο και το βράδυ την μετέφερα εκεί. Πλέον είχε επανέλθει, το χρώμα της ήταν ξανά ζωηρό, τα λέπια της καλά, τα πτερύγιά της φυσιολογικά, η συμπεριφορά και η όρεξή της καλή, την ισορροπία της δεν είχε ανακτήσει εντελώς και το μάτι της ακόμα ήταν πρησμένο, αλλά την έβλεπα να βελτιώνεται.
Την επόμενη μέρα πλέον κολυμπούσε κανονικά χωρίς δυσκολία, έτρωγε με μεγάλη όρεξη και το μάτι της άρχισε να βελτιώνεται. Οι μύκητες έφυγαν, αλλά είχε μία μεγάλη φουσκάλα. Ωστόσο, το μάτι της ήταν καθαρό μέσα από τη φουσκάλα και το κινούσε. Της έδωσα πάλι βιταμίνες με την τροφή της, μία δόση Melafix και μία δόση Esha 2000. Επιπλέον, έβαλα ενυδρειακό αλάτι στο νερό της και spray bar στο φίλτρο γιατί είχε μεγάλη ροή και την ενοχλούσε. Συνέχεια πήγαινε στην αεραντλία και το spray bar, υποθέτω πως είχε φαγούρα στο μάτι ή την ενοχλούσε η φουσκάλα.
 |
Δεύτερη μέρα: επανήλθε, αλλά το μάτι της έχει μολυνθεί
και έχει κάνει φουσκάλα. |
Σήμερα, τρίτη μέρα, η φουσκάλα μειώθηκε στο μισό. Θα της δώσω για τελευταία φορά βιταμίνες, γιατί αν πάθει υπερβιταμίνωση θα είναι χειρότερο πρόβλημα. Θα της δώσω την τελευταία δόση από το Esha 2000 και θα συνεχίσω τη θεραπεία με Melafix.
 |
| Τρίτη μέρα: έχει μείνει η μισή φουσκάλα. |
Αν χρειαστεί αύριο θα παρατείνω ακόμα μία μέρα τη θεραπεία με Esha 2000. Αν όλα πάνε καλά δε θα χρειαστεί, αν δεν υπάρχει βελτίωση ή χειροτερέψει είτε θα παρατείνω λίγο ακόμα τη θεραπεία είτε θα αλλάξω θεραπεία. Είμαι αισιόδοξη όμως ότι όλα θα πάνε καλά. Μέσα σε 48 ώρες το ψαράκι από μισοπεθαμένο, επανήλθε σχεδόν πλήρως.
